تاریخ نشر:10.12.2007

 انجنر عبدالکبير کاکړ

شهید

د اُفق په سرو سکروټو کښی ئې کور شو
زړه ئې  ورکړ د ﻻله وو پسرلي ته

په غروب باندی ئې څیری خپل ګریوان که
تسلیم نشو د تیارو شپو لیوني ته

*****

اسمان  شو کوڼ، شمله کږه شوه هلته
اورمیږ ئې ټیټ، ځمکه وړنده شوه هلته

غرونه  هماغسی په  خوب ویده وه
د کربلا دښته بیا سره شوه  هلته

*****

تر پوﻻد  کلک نه ماتیدونکې ستورې
چه وه د ستورو ځلیدونکې  ستورې

نن ئې په غاړه کښی حلقه پرته  ده
په حسین، توره لوپټه پرته ده

*****

نن د کوکانو په میله کښی شغالان نڅیږي
پخوا مړشوی یوزمرې، دلته په دار ځړیږي

دا د بازانو باز را ولوید د کارغانو مخ کښی
د میړنو دا میړنې به، میړنې یادیږي